Obejmuje ćwiczenia duchowe i fizyczne, oczyszczenie całego organizmu, korektę sposobu myślenia, regulację stanów emocjonalnych, odpoczynek i uregulowanie relacji z otoczeniem.

W czasie leczenia dochodzi się do przyczyny choroby, analizując m.in. tryb życia pacjenta, jego konstytucję energetyczną (według ajurwedy istnieją trzy główne typy energii obecne w każdym organizmie: vata, pitta i kapha, które powinny być w stanie równowagi), uwarunkowania genetyczne oraz aktualną sytuację życiową. Ważne są nie tylko objawy somatyczne, ale także emocjonalna i duchowa sfera życia człowieka.

Praktyki ajurwedyjskie służą nie tylko wyeliminowaniu doraźnych, konkretnych problemów zdrowotnych, ale przede wszystkim mają pomóc w zapobieganiu im i długofalowym utrzymaniu dobrej kondycji psychofizycznej. W czasie leczenia próbuje się dojść do przyczyny choroby, analizując m.in. tryb życia pacjenta, jego konstytucję energetyczną (według ajurwedy istnieją trzy główne typy energii obecne w każdym organizmie: vata, pitta i kapha, które powinny być w stanie równowagi), uwarunkowania genetyczne, aktualną sytuację życiową itp. Ważne są nie tylko objawy somatyczne, ale także emocjonalna i duchowa sfera życia człowieka.

Ajurweda nie jest krótkotrwałą interwencją medyczną, to raczej sposób na długie, dobre życie. Droga, która czasem wymaga poświęceń, w zamian za które otrzymuje się pełnię zdrowia. Istnieje wschodnioindyjskie powiedzenie, które brzmi: „Możesz nakarmić żebraka dzisiaj, ale jutro on znów będzie głodny. Jeżeli natomiast nauczysz go siania i zbierania, będzie syty już zawsze”. W myśl tych słów działa Ajurweda czyli wiedza (veda) o życiu (ayus).